HEAVEN

Peintures des sons métalliques

Innocent X dat zijn twee gitaristen, Pierre Fruchard en Cédric Leboeuf, en de drummer, Etienne Bonhomme. Trance metal in de trant van het Japanse Mono of het Spaanse Migala, is de eerste indruk. Trance-metal ? Nee, bij Innocent X is iets anders aan de hand ! Ook zij combineren metal met het minimalisme van Velvet Underground. Maar bij hun gaat het niet om langzaam opgebouwde climaxen. De kracht ligt in de synesthesie van hun muziek. Ze roept hele sterke visuele en tactiele sensaties op: beelden van roestige oude docks, verlaten industrieterreinen, desolate landschappen waar de wind door heen veegt, rottend vlees, bouwvallige huizen, donkere buizen met spacy zoemende geluiden, poëzie van het verval. Het geluid is door het ontbreken van bas gitaar veel kaler en directer ruw metalen. Ze hebben het massieve, tastbare en tegelijk surreële wat je bij de Catalaanse schilder Antoni Tapies vind.
De stukken hebben meestal een laag tempo maar zijn beknopt en afwisselend. Het drietal houdt het spannend met verrassende combinaties en verspringingen: gekwelde melodieën, vrolijke wijsjes, geheimzinnig geritsel, weerbarstig geborstel, krijsende treinwielen en zelfs vlagen van een balalaika klanken die uit de verte door zware gitaar-riffs heen te horen zijn. Het goede eraan is dat het allemaal oortkomt uit een elementair, open gitaar- en percussie-geluid waarin niets over elkaar heen gestapeld is en alle rock-clichés als sneeuw voor de zon weggesmolten zijn.

Henning Bolte